John Vis schakelt over van
vollegrond naar substraat
‘Hoe je deze teelt precies
in de vingers krijgt is nog niet bekend’
Overschakelen van vollegrond naar substraatteelt calla’s
heeft letterlijk veel voeten in aarde. Maar als het goed lukt zit er een
teeltversnelling in en gaat het werkplezier er flink op vooruit. Desondanks is
het aftasten hoe de planten reageren op het beperkte substraatvolume. “Het is
een grote overgang in het aansturen van de teelt”, vindt John Vis.
Het is hartje zomer.
Bij VisCalla in Almere staat een
tractor op het pad die het oude gewas met gronddoeken uit de kap naar voren
trekt. De heftruck rijdt af en aan. De eerste grondteelt van dit jaar zit er
op. Verderop in de kas staat een volwassen gewas in containers op stellingen.
“Het is een systeem dat ook bij gerbera’s wordt gebruikt. We hebben de kas op
afschot laten egaliseren en zelf de stellingen geplaatst”, vertelt teler John
Vis.
Eerste proef
Hij ging niet over één nacht ijs bij deze verandering. Een
jaar geleden startte hij eerst een proef van een paar kappen, waarbij de planten
op stellingen staan. Langzaamaan breidt het systeem zich uit over zijn hele
bedrijf. Hij is nu ongeveer op de helft. Aanleiding voor deze stap is het
gevoel dat de grond (zware zavel/klei) na veertien jaar calla’s telen wat
uitgeput raakt. Op substraat telen maakt bovendien meerdere handelingen
overbodig of lichter, zoals het steeds terugkerende stomen en het diep bukken
bij de oogst.
Er zijn meer callatelers die op
substraat telen. Populair is de witte 23 liter substraatbak waar meerdere
planten naast elkaar staan. “Dat wilde ik niet”, legt hij uit. “Calla is
gevoelig voor Erwinia. Als één plant is aangetast kan deze de andere planten
besmetten.” Dus koos hij voor een 3 liter container, waar één (knolmaat >20)
of twee knollen (knolmaat 14) in staan, die hij makkelijk kan verenkelen als er
een plant uitvalt.
