woensdag, september 22, 2010

Komkommer








George Clooney en komkommers
Komkommer is de George Clooney onder de groente, twitterde mijn schoonzus gisterenavond naar me. Waarom doen we daar dan niets mee?
Als opmaat naar het openingsbericht van Groenten & Fruit Actueel van deze week ‘Komkommer nog steeds populair bij consument’ schreef ik eind juni een stukje op Foodlog over komkommertijd. Wij willen komkommers, zeiden lezers massaal in reactie op dit artikel. 130 mensen deden mee aan een poll met de vraag of zij komkommers zouden missen als de Nederlandse telers er mee zouden stoppen. Meer dan de helft(52,3%) is er dol op, 37,7% koopt ze wel eens en slechts 10% procent zou ze niet missen als ze verdwenen. Op de vraag of tuinders producten met toegevoegde waarde moeten gaan maken, zoals kant-en-klaar tzaziki of komkommerfrisdrank kwam niet veel positieve respons. ‘Laat tuinders nu maar zorgen dat die komkommers heerlijk smaken, dan maakt de consument er wel iets lekkers van’, is het commentaar.
Komkommerdag
Wat schetst mijn verbazing. Twee dagen na mijn bericht bleek dat K8 samen met het Groenten en Fruit Bureau 1 juli tot nationale komkommerdag heeft uitgeroepen. Met weinig middelen werd een ludieke actie gehouden, waarbij tot komkommer getransformeerde meisjes komkommers uitdeelden op krantenredacties. Dan ben ik natuurlijk altijd erg nieuwsgierig wat zo’n actie heeft opgeleverd. Een medewerker van het Groenten en Fruit bureau vertelt me dat de reacties leuk waren. Uiteindelijk leverde het wat berichten op in de vakpers en ééntje in het AD (of zijn het er inmiddels meer?). Kijk, dat vind ik dan weer wat mager. Dat alle kamerleden op hun jaarlijkse barbecue ook komkommerhapjes hebben gegeten verneem ik dan vooral via de vakpers. Er moet toch veel meer kunnen met zo’n populair product, want dat is het. Komkommer heeft zoveel sterke kanten en dat buit de sector onvoldoende uit.
Fun
Mijn zeer gewaardeerde schoonzus Cécile Narninx, hoofdredacteur van Elle, weet met haar blad heel kunstig de magie rond mode hoog te houden. Gisterenavond liet ze via De Wereld Draait Door nog weten waarom zij als een bakvis valt voor George Clooney. Achterlangs twitterden we nog even met elkaar, zij over Clooney, ik over komkommers. Waarbij we tot de conclusie kwamen: komkommer is gewoon de George Clooney onder de groente. Zo’n product waar je gewoon voor valt, zonder het hardop te beredeneren en waar je altijd om kunt gniffelen.
Kom op reclamemakers en marketeers. Maak nu eens gebruik van die magie. Ik wil volgend jaar op de nationale komkommerdag geen aangeklede komkommers zien, maar een paar bloedmooie, echte en authentieke komkommertelers die aan alle vrouwen komkommers uitdelen, op het strand , op straat, op de markt, in de kroeg, whatever. Promotie moet vooral fun zijn. Ideeën? Laten we er iets spannends van gaan maken en eens echt het nieuws halen in de komkommertijd.

Geen opmerkingen: