Uitgeput in een visnetje
Achtendertig dagen heeft hij moeten waken, slapen, dromen. Eergisteren was het zover. Er zwemt een trotse vader door de sloot, de geen genade kent als er een eend of fuut nadert. Zijn vrouw begon ineens hele kleine geluidjes te maken. Op afstand zagen we hoe kleine donsjes de plaats in namen van eieren. Acht in totaal. Een uurtje later plonsde het jonge kroost al in de sloot, achter mamma aan. Zo ontzettend knap zit de natuur in elkaar.
Gisterenavond zag ik pa weer even langs alle auto’s in de straat gaan. Even kijken of hij zichzelf nog herkende in alle spiegels. Een pikje hier, wat flapperen daar.
Maar o, wat is die slootkant hoog. We hoorden zachtjes piepen in de sloot. Eén van de acht kon de klauterpartij niet volbrengen. Helemaal uitgeput ging het kleintje bijna onder.
Dat konden we niet goed aanzien. Vastbesloten de natuur een handje te helpen maakten we stilletjes de boot los om richting nest te drijven. Pa en ma zwaan waren direct alert. Pa vloog in de sloot, vleugels dreigend omhoog achter onze boot aan. We schepten het kleintje met een visnetje uit het water. Uitgeput bleef het hangen, kopje scheef. Toen Freya het kleintje zachtjes op de kant legde bleef het liggen. Even bleef het stil. Plots begon mams zachtjes geluidjes van herkenning te maken. Kleintje richtte het kopje op en begon vermoeid aan de weg terug naar huis. Het schoot snel onder de warme vleugels van mams.
Vanmorgen kwamen ze langs. Wij tellen. Ja, gelukkig nog steeds acht.
Achtendertig dagen heeft hij moeten waken, slapen, dromen. Eergisteren was het zover. Er zwemt een trotse vader door de sloot, de geen genade kent als er een eend of fuut nadert. Zijn vrouw begon ineens hele kleine geluidjes te maken. Op afstand zagen we hoe kleine donsjes de plaats in namen van eieren. Acht in totaal. Een uurtje later plonsde het jonge kroost al in de sloot, achter mamma aan. Zo ontzettend knap zit de natuur in elkaar.
Gisterenavond zag ik pa weer even langs alle auto’s in de straat gaan. Even kijken of hij zichzelf nog herkende in alle spiegels. Een pikje hier, wat flapperen daar.
Maar o, wat is die slootkant hoog. We hoorden zachtjes piepen in de sloot. Eén van de acht kon de klauterpartij niet volbrengen. Helemaal uitgeput ging het kleintje bijna onder.
Dat konden we niet goed aanzien. Vastbesloten de natuur een handje te helpen maakten we stilletjes de boot los om richting nest te drijven. Pa en ma zwaan waren direct alert. Pa vloog in de sloot, vleugels dreigend omhoog achter onze boot aan. We schepten het kleintje met een visnetje uit het water. Uitgeput bleef het hangen, kopje scheef. Toen Freya het kleintje zachtjes op de kant legde bleef het liggen. Even bleef het stil. Plots begon mams zachtjes geluidjes van herkenning te maken. Kleintje richtte het kopje op en begon vermoeid aan de weg terug naar huis. Het schoot snel onder de warme vleugels van mams.
Vanmorgen kwamen ze langs. Wij tellen. Ja, gelukkig nog steeds acht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten