vrijdag, mei 07, 2010

GMO


Wat gaan we doen met 100 miljoen GMO?
Stel nu dat je de 100 miljoen aan GMO gelden eens anders zou besteden. Aan echte versterking van de marktpositie van telers, bijvoorbeeld.
Kom niet aan de GMO, want dat is linke soep, zo kreeg ik onderweg meermalen te horen. Ik schreef afgelopen maand een verhaal voor Groenten&Fruit magazine en merkte dat veel informanten al op de hoogte waren van mijn snode plannen voordat ik ze aan de telefoon had. Enkelen weigerde botweg medewerking, anderen gingen los. Het verbaast me niet. Een subsidiepot van maar liefst 100 miljoen en een kans op claims vanuit Brussel doet velen de kaken stijf op elkaar houden.
De meest opvallende conclusie uit mijn verhaal –en dat wist ik natuurlijk al lang- is dat GMO in haar 13 jarig bestaan nog niet de versterking van de marktpositie van telers heeft gebracht die ten doelstelling ligt aan de regeling. Wel versterking van de forten waarin producten worden gesorteerd en gekoeld. Het logistieke netwerk is goed op orde, mag je concluderen. Ook het werken aan duurzaamheid en biologische bestrijding heeft rijpe vruchten afgeworpen.
Toen ik de nationale strategie doornam viel het me op dat veel doelstellingen onderbelicht zijn gebleven, zoals productinnovatie die aansluit op hedendaagse wensen, planning van productie en aanbod, maatregelen ter voorkoming van crisis, PR en promotie. Hebben die onderdelen wel voldoende aandacht gehad, vraag ik mij af? Ik kan vanaf hier niet alle plannen van de afzonderlijke telersverenigingen inzien, maar ik vrees dat juist die punten nogal eens zijn ondergesneeuwd.
Dus wat gaan we doen met die 100 miljoen? Door gaan op de oude voet of een nieuwe richting in slaan? Gaan we nu eens echt werken aan bijvoorbeeld promotie, waar de sector een schamele 5 miljoen per jaar aan uitgeeft tegenover de 30 miljoen van de sierteeltsector. Of gaan we investeren in markttransparantie en in hedendaagse marketingstrategieën. Ik kreeg al schrijvend de indruk dat het niet lekker zit dat ons land zoveel subsidie incasseert bij toch zo’n versnipperd aanbod. Als we zelf onze strategie niet aanpassen vrees ik dat de politieke onderhandelingen in Europees verband de komende jaren erg stroef gaan verlopen. Op foodlog debatteren we hierover verder.

Geen opmerkingen: